W założeniu wszystko jest proste. Prosta linia, prosta
kreska, drzwi, okna, łóżko, stół, krzesło. Wszystko ma prostą konstrukcję. Połącz
kropki w linię prostą. Da się? Il n'est pas facile. Nie oczekuję nic wielkiego. Tak naprawdę to nie oczekuję niczego.
Tak bardzo boję się rozczarowań, że nie mam oczekiwań. Zupełnie ich brak. Tak
łatwiej. Tak prościej. A w założeniu wszystko ma być proste. Kolejna kreska. Vas
tu remarquer? Je n’aime pas manquer. Cette nuit est pour toi. A co dalej? Planowanie czy brak planowania? Przygoda czy
rozsądek? Niepewności czy zapewnienia? Nie oczekuję przecież niczego. A co z tym ślimakiem?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz